Βιολογικός καθαρισμός

Έργο που ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια φαινεται να φτάνει στο τέλος του και φυσικά θα βελτιώσει κατά πολύ την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Φιλιππιάδας. Το έργο έχει χρηματοδοτηθεί με 3.5 εκ. ευρώ και θα παραδοθεί τον Φεβρουάριο του 2007 σύμφωνα με τον δήμαρχο Μιχάλη Κατραχούρα. Επίσης έχουν εξασφαλιστεί κονδύλια ύψους 3εκ. ευρώ και για τους υπόλοιπους οικισμούς του δήμου.

Εθνικός Φιλιππιάδας-update (2)

3/12/2006
Σημαντική νίκη στην Φιλιππιάδα σε βάρος του Τηλυκράτη Λευκάδας με 2-0 με γκολ του Νταλάκα και του Σιαπέρα στο 2ο ημίχρονο. Η Πρέβεζα παραμένει πάντα στην πρώτη θεση

Βαθμολογία

1. ΠΑΣ Πρέβεζα 27
.................................
8. Αχέρων Καναλακίου 14
9. Εθνικός Φιλιππιάδας 13
10. Ανατολή 13
.....................................
11 Τηλυκράτης Λευκάδας 9


Υποβιβάζονται οι ομάδες από την ενδέκατη θέση και κάτω

Αλεξίπτωτο πλαγιάς

Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Σταύρου Κωστούλα, εκπαιδευτή αλεξίπτωτου πλαγιάς.

Από τους Αρχαίους καιρούς το όνειρο του ανθρώπου ήταν να μιμηθεί τα πουλιά, να μπορέσει να πετάξει, πολλές οι αποτυχημένες προσπάθειές του αλλά τελικά τα κατάφερε, αλλά………….
Τι ειρωνεία!!!
Ο άνθρωπος έμελλε να ανακαλύψει πρώτα τις πιο πολύπλοκες πτητικές μηχανές, να σπάσει το φράγμα του ήχου, να κατακτήσει το φεγγάρι, και στο τέλος να ανακαλύψει την πιο απλή πτητική συσκευή, το αλεξίπτωτο πλαγιάς η το Parapente όπως είχε επικρατήσει ο γαλλικός όρος πριν μεταφραστεί και καθιερωθεί η Ελληνική ονομασία, στην ουσία Para στα Γαλλικά σημαίνει αλεξίπτωτο και pente η πλαγιά άρα αλεξίπτωτο πλαγιάς για όσους αγαπούν την Ελληνική.
Τι είναι όμως το αλεξίπτωτο πλαγιάς ;
Κατασκευαστικά είναι δύο φύλλα πολυεστέρα τα οποία είναι ραμμένα μεταξύ τους, όπου από την μια πλευρά υπάρχουν τρύπες για να εισέρχεται στο ενδιάμεσό τους ο αέρας, ώστε αυτά φουσκώνοντας να παίρνουν το σχήμα τις πτέρυγας, όπου έχει και την ιδιότητα της πτήσης , ο πιλότος κάθεται στο κάθισμα το οποίο συνδέεται με τα σχοινάκια, στην ουσία το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι μια εξέλιξη του αλεξιπτώτου ελευθέρας , άλλωστε από αυτό ξεκίνησε όταν κάποιοι Γάλλοι ορειβάτες είχαν σαν ιδέα στα μέσα της δεκαετίας του 70 να το χρησιμοποιήσουν σαν μέσο που θα κάνανε πιο εύκολη την κατάβαση τους από το βουνό.
Η ιδέα αυτή σιγά σιγά εξελίχθηκε και στα μέσα της δεκαετίας του 80 εμφανίστηκαν και οι πρώτες εταιρείες του ιδιόμορφου αυτού σπορ.
Στην κεντρική Ευρώπη είχε ραγδαία ανάπτυξη τόσο για το προσιτό του κόστος που πλέον ο καθένας είχε την δυνατότητα να το αποκτήσει καθώς και για την εύκολη εκμάθηση του, αλλά όσο και για την πρακτικότητά του, μιας και την επαναστατική αυτή πτητική συσκευή μπορούσε ο καθένας χωρίς να έχει ειδικούς χώρους αποθήκευσης να την τακτοποιεί ακόμα και στην ντουλάπα του σπιτιού του.
Στην Ελλάδα έκανε την εμφάνιση του δειλά δειλά το 87 -88 όπου κάποια άτομα σκόρπια ανά την Ελλάδα το έφεραν από το εξωτερικό, δεν πήρε πολύ χρόνο και εξαπλώθηκε και οργανώθηκε και σαν άθλημα στις Αερολέσχες ανά την επικράτεια .
Το 1992 οργανώθηκε το πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα , άρχισαν να μπαίνουν κανονισμοί και η προσπάθεια να ελεγχθεί όσον αφορά την ασφάλεια και εκπαίδευση οργανώνοντας το 1994 η Εθνική αερολέσχη Ελλάδος το πρώτο σεμινάριο εκπαιδευτών Α/Π.
Χρόνια με τα χρόνια το αλεξίπτωτο πλαγίας εξελίσσεται τόσο τεχνικά αλλά και κατασκευαστικά, τα στάνταρ ασφαλείας των κατασκευαστών είναι πολύ υψηλά ,για παράδειγμα το πιο λεπτό σχοινάκι ενός Α/Π μπορεί να αντέξει 120 κιλά.
Στην Φιλιππιάδα πρωτοξεκίνησε όταν το 1994 έμαθα να πετώ, έτσι με τα χρόνια ήρθαν στο σπορ και άλλοι Φιλιππιαδιώτες όπως ο Δημήτρης Χ Μάκης ,οΑγγελός Γαλάνης,ο Χρήστος Σταυρόπουλος,ο Γιώργος Μουστακλής ,ο Δημήτρης Κ Μάκης ,ο Γιώργος Καρτέρης, αλλά και από την Κερασούντα ο Κωστας Παπακώστας, και την Καμπή ο Φασιάς Γρηγόρης ,και ο Φασιάς Γρηγόρης του Λάμπρου.
Σημαντικές διακρίσεις έφεραν στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα 2006 στη Β κατ. ο Μουστακλής όπου κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή αλλά και ο Μάκης Κ Δημήτρης που κατέκτησε τον τίτλο του τριταθλητή.
Όλοι οι παραπάνω ανήκουν στο Αεραθλητικό Σωματείο Ήπειρος που έχει έδρα τις Παπαδάτες και Πανηπειρωτική και όχι μόνο εμβέλεια όσον αφορά τους αθλητές που είναι σε αυτό εγγεγραμμένοι.
Το Ήπειρος αυτή την στιγμή είναι ένα από τα πιο οργανωμένα σωματεία και αριθμεί με την φετινή χρονιά 50 πιλότους.

Παραπεντε-Paragliding

Πρόκειται για ένα άθλημα που σιγά σιγά γνωρίζει ανάπτυξη στην περιοχή. Κοντά στη Φιλιππιάδα υπάρχουν πίστες απογειώσης στην περιοχή του Χανόπουλου καθώς και στις Παπαδάτες. Σύντομα θα έχουμε και μια παρουσίαση του αθλήματος από τον Σταύρο Κωστούλα, εκπαιδευτή, και μάλλον από τους πρώτους (αν όχι ο πρώτος) που ασχολήθηκε στην Φιλιππιάδα. Πολλές χρήσιμες πληροφορίες μπορεί να βρει κάποιος στο Αεραθλητικό σωματείο-Ήπειρος

Σε σας μιλάω γονείς

Αυτή η επιστολή δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα της Ελευθεροτυπίας στο φύλλο της 7/11/2006. Είναι η φωνή ενός 13χρονου παιδιού που προσπαθεί να δώσει απάντηση κάποια από τα ερωτήματα που κατακλύζουν τα ΜΜΕ τον τελευταίο καιρό περί παιδικής παραβατικότητας

Αναμφισβήτητα σε ό,τι αφορά την πιο συγκλονιστική είδηση από τον Τύπο και την τηλεόραση μέσα στο 2006 πρέπει να είναι η εξαφάνιση του συνομήλικού μου και συνονόματού μου Αλέξανδρου από τη Βέροια και η ιστορία με τον βιασμό μιας μαθήτριας της Αμαρύνθου.
Τα μαντάτα δυσάρεστα. Οι εμπλεκόμενοι, παιδιά της δικής μου ηλικίας, και τα σενάρια εφιαλτικά.
Οι συναισθηματικές διαταραχές μέσα στην ελληνική οικογένεια μεγάλες, και μια μανία να ανακαλύψουν συμπτώματα παραβατικά στα παιδιά τους.
Η νέα λέξη που πιπιλίζουν σαν καραμέλα οι μεγάλοι είναι η παραβατικότητα.
Η νέα μόδα που κατασκευάζουν οι επιστήμονες για να φωτογραφίσουν ένα παιδί άτακτο, κακό, είναι η λεξοπαραβατική.
Ξαφνικά, κρίνονται - απορρίπτονται παιδιά που μέχρι σήμερα ήταν λίγο πιο ζωηρά ή παιδιά από ξένες χώρες με άλλη κουλτούρα.
Ολα αυτά συμπληρώνονται με εκφράσεις υποτιμητικές και με πολύ πολύ μυστήριο. Σε ερώτηση που θα θέσουμε εμείς οι μικρότεροι: Γιατί τόση υστερία έτσι ξαφνικά; Τόση ευαισθησία; Σπεύδουν να μας απαντήσουν ότι το κάνουν από ενδιαφέρον ουσιαστικό και αγάπη.
Ας μην τρελαθούμε, αγαπητοί μου γονείς, ανεκπαίδευτοι κατά τα άλλα. Από εσάς ξεκινά το πρόβλημα.
Ναι, σε σας μιλάω. Δεν γεννιέται κανείς έτσι ξαφνικά παραβάτης, ούτε μας χτύπησε ίωση παραβατικότητας από τη μια στιγμή στην άλλη.
Εσείς μας την εισάγετε μαζί με τα επώνυμα ρούχα - τα ακριβά αυτοκίνητα - τα σπίτια με τις πισίνες. Μέσα από την τηλεόραση - τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μας επιβραβεύουν με μπόνους, με έναν όρο, να σκοτώσουμε όλο και πιο πολλούς. Τέλος, μέσα από την αλλοδαπή ανεκπαίδευτη προβληματική baby sitter.
Θα σας θέσω κάποιες ερωτήσεις και αν έχετε θάρρος απαντήστε μας.
Πείτε μου, αν έχετε Θεό, πότε καθήσαμε στον καναπέ με παρατεταμένη αγκαλιά και χωρίς την πίεση του χρόνου του στρες σαν οικογένεια να μιλήσουμε για τους προβληματισμούς μας;
Να μιλήσουμε για ανθρώπους του πνεύματος και για την πρόοδο της επιστήμης;
Να τρέξουμε στη φύση;
Αφήστε, εγώ θα σας πω, γιατί από τρελό και από παιδί μόνο ακούς την αλήθεια.
Ποτέ. Με ακούτε. Ποτέ. Κάποτε όμως γινότανε. Τότε που υπήρχε το απόλυτο μέτρο σύγκρισης. Κάποτε, που συμβιβαζόσαστε με τη φτώχεια, αλλά ήσαστε ευτυχισμένοι γιατί ήσαστε τίμιοι. Αξιοπρεπείς. Δεν απορρίπτατε αξίες καθημερινές και η ζωή σας είχε χρώμα, γράφατε ποιήματα, διηγήματα την ώρα της δουλειάς.
Χωρίς να έχετε τίποτα, τα είχατε όλα.
Σήμερα παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό.
Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση.
Οι ανάγκες σας είναι άλλες. Τα θέλετε όλα χωρίς να μετράτε την τσέπη σας, αλλά τον εγωισμό σας.
Και να τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ακριβά ρούχα. Και να τα δάνεια και οι λογαριασμοί.
Ψέματα λέω; Αν λέω, να με κάψει ο Θεός.
Αλήθεια δεν είναι πως όπου βρεθείτε μιλάτε για μια Λάμπρου, μια Μπεζαντάκου και ένα νινί που σέρνει καράβια; Αλήθεια δεν είναι πως μιλάτε για παρανομίες και για εύκολο χρήμα; - ναρκωτικά - σεξ - αδικία - όπλα - θάνατο - fame story; Αυθάδεια και όλα αυτά μπροστά μας; Αυτό για σας λέγεται παιδεία, κουλτούρα;
Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη. Αχ! γονείς εσείς, ανεκπαίδευτοι και σαλταρισμένοι, ξύλο που σας χρειάζεται. Πέστε μου, για να μην τα πάρω, πότε είχαμε γονική παρουσία εμείς τα παιδιά του 21ου αιώνα; Πότε καθήσαμε ήρεμα στα γόνατά σας, έτσι, για να γνωριστούμε καλύτερα, να ανοίξουμε ένα βιβλίο του Καβάφη, του Ρίτσου, έναν Καζαντζάκη; Σαν εκείνο να δεις που διάβαζε η γιαγιά μας σε σας, «Ενα παιδί μετράει τα άστρα». Ποτέ. Ναι, ποτέ. Μας ακούτε νεοέλληνες και τσιφτετέλληνες γονείς; Ποτέ. Μας εκπαιδεύσατε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς αισθητική. Σε έναν κόσμο που κερδίζετε με τη δύναμη της υποταγής, του φόβου, του όπλου, τη μαγκιά και την πνευματική μιζέρια.
Αλλά όταν έρθει η ώρα να δείτε κατάμουτρα το δημιουργικό σας χάλι, την κατάντια σας, αντί να προσπαθήσετε να επανορθώσετε, λέτε πως δεν μας αναγνωρίζετε.
Προς Θεού τόσο εγωισμός, μα τόσο...

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
13 ετών, Μαθητής Α'τάξης Γυμνασίου

Κινητά, μια Βουλγάρα κι ο Ευαγγελάτος

Μια κοινωνία και μια πολιτεία σε ύπνο βαθύ. Που δεν δέχεται να αντιμετωπίσει ότι βρωμάει, δεν το βλέπει. Άλλωστε στο σπιτικό μας, όλα κυλούν όμορφα. Έλα μωρε τωρα, θα χαλάσουμε τη ζαχαρένια μας για μια Βουλγάρα, μια εύκολη. Πόσοι δεν σκέφτηκαν έτσι αλλάζοντας το κανάλι της 40αρας LCD οθόνης της τηλεόρασης τους ώστε να μην σπαταλούν τον πολύτιμο χρόνο τους με ζοφερές σκέψεις. Άλλωστε αυτά δεν τους αγγίζουν!
Και ξαφνικά μια 16χρονη κοπέλα απασχολεί πέρα απο όλα τα κανάλια, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το υπουργείο παιδείας, τον αρχιεπίσκοπο, το ΕΣΡ, την επιτροπή διαπολιτισμικής εκπαίδευσης (ωραίος τίτλος). Και κάπου σε μια γωνιά σκάει μύτη κι ο Ευαγγελάτος και ανακαλύπτει πως στα σχολεία οι νεαροί επιδίδονται σε αναίσχυντες πράξεις και τις καταγράφουν σε video...νέοι αλλαλαγμοί από το υπουργείο, να απαγορεύσουμε τα κινητά στα σχολεία.
Που είναι όλοι αυτοί στα καθημερινά φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας στα σχολεία. Αλλά ξέχασα οι Έλληνες δεν έχουν τέτοιες αντιδράσεις, άλλωστε ξέρουμε να τα κρύβουμε όλα καλά κάτω απο το χαλάκι